üşengeç insan

kendisine çok da kızmamak la...

topluma adapte olmayı başarabilmiş parazit yaşayan insan topluluğu. (bkz: ben başı çekiyorum)

gece telefonu sarja takmaya üşenip sabah bunun acısı çeken biriyim :(

(bkz: işemeye üşenmek) (bkz: yemek yemeye üşenmek)

yeni bir yazar sandığım şey.anlamaya üşenmişim jdfkgjklglfsd

uzandığım yerden laptopun klavyesini kullanmam için eğilmem gerekiyor. bu yüzden ekran klavyesiyle bu entryi giriyorum

en güzeli en iyisidir hayatı umursamaz

annem oğlunu bildiği için, yurda götürmem için cevizleri kuru incirin içine koyup hazırlamış.

kardeşim az önce google çeviriye "anne su getir" yazmış onu okutturuyor telefona, çıldırıyorum. yav insan konuşmaya üşenir mi be...

eskiden konuştuğum bir çocuk vardı, benim randomlarımı kopyalayıp bana gönderiyordu bazen de direkt mesajlarımı kopyalayıp atıyordu. saçma sapan bir döngü içinde konuşup duruyorduk.

t:

t2:

t3:

aslında hiç değilimdir ama şimdi çok öyleyim...

3 saattir duş almaya üşeniyorum. Havlu omuzumda bir de. Evin içinde tellak gibi geziyorum.

Üşengeçlik nasıl bir belasın?

Şöyle bir şey yatağın üstünde oturuyorsun ama içini açıp girmeye üşendiğinden uyumuyorsun

-evet bayanlar beyler üşengeçler olarak toplanalım diyoruz. +kim gidecek şimdi oraya kadar ya ...

°

10 da kalktım 14 de kahvaltı yaptım mesela. Herşeyi zorla yapıyorum resmen, belasın üşengeçlik

her zaman pratik bir yol bulur. üşengeç insanlar zekidir aslında. tabii len manyak mısın? bak adam üşenmiş yürümeye tekerleği icat etmiş mesela. ondan sonra medeniyet gelmiş tabii. öyle işte. entrynin sonunu bağlamaya üşendim.

Üşengeç olduğum zamanlarda hep mutsuz oluyorum. İçimden bir şey yapmak gelmiyor, hiçbir şeye hevesim olmuyor..

Annem bizden bir şey istediği zaman oflayıp puflarsak söylediği çok sevdiğim bi sözü vardır: "Üşengeçliğinizden yakında evin ortasına sıçıcaksınız"

Normalde bu kadar üşengeç bir insan değilim ama bu virüs dönemi bitirdi beni. Yataktan kalkmaya bile üşenir oldum. O çok severek okuduğum kitaplarımı hep erteliyorum. Dizi bile izlemeye üşenir oldum. Hiçbir şeye hevesim kalmadı, resmen ot gibi yaşıyorum.

Canım deli gibi playstation oynamak istiyor ama yataktan kalkıp açmaya üşeniyorum. Bu üşengeçlik hali nasıl geçer ya önceden böyle birisi değildim ben

ne kadar kaçarsam kaçayım sonunda yapmak zorunda olduğum işi yine sona bırakırım çünkü neden bırakmiyim

eve geldiğimden beri duşa girmem gerekiyor. tam 4 saattir asalak gibi dönüyorum yatakta.